Henk Angenent herbeleeft 25 jaar later huldiging na Elfstedentocht: ‘Geweldige belevenis’
ALPHEN AAN DEN RIJN - Een met duizenden mensen volgestroomd Burgemeester Visserpark. Dan weet je als Alphenaar dat er iets bijzonders is gebeurd. Iets historisch, zou je in dit geval zelfs kunnen zeggen. Op 6 januari 1997, amper 48 uur nadat Henk Angenent de Elfstedentocht had gewonnen, kreeg de schaatsende spruitjeskweker een huldiging die z'n weerga niet kent. 'Dat is met geen pen te beschrijven.'
Het is een winterse namiddag. De nu 54-jarige Angenent staat voor het oude raadhuis, waar hij 25 jaar geleden door een enorme mensenmassa werd toegejuicht. Het verlaten Visserpark maakt de herinnering aan die huldiging van destijds nóg nostalgischer. 'Oh, moet je eens kijken', zegt Angenent verbaasd als hij de tv-beelden terugziet. 'Ik kan amper mijn huis uit komen.'
Nadat de voor het grote publiek nog relatief onbekende marathonschaatser op zaterdag 4 januari 1997 zich tot winnaar van de vijftiende Elfstedentocht kroonde, werd hij twee dagen later getrakteerd op een Alphens verrassingsfeest. Thuis in de Aletta Jacobsstraat stond een speciale auto voor zijn deur: een Cadillac uit 1960, ooit exclusief gebouwd voor de Joegoslavische dictator Tito.
Als een vorst door de Van Mandersloostraat
Terwijl hij zich opmaakte voor een onverwachte heldenrit, stapten familieleden en (schaats)vrienden van Angenent in bussen om achter hem aan te rijden. 'Ik moet eerlijk zeggen: dat overtrof al mijn stoutste dromen', herinnert het feestvarken zich. 'Het was zó gigantisch druk langs de route, dat is eigenlijk met geen pen te beschrijven. Die rijen mensen langs de weg maakten zóveel indruk op mij.'
Foto: John van der Tol
Alsof dat nog niet genoeg was, mocht Angenent zelfs als een vorst door de Van Mandersloostraat worden vervoerd. Voor de gelegenheid waren alle hekken, palen en verkeersborden weggehaald, om plaats te maken voor de geïmproviseerde 'platte kar' en in het bijzonder de bussen erachter. 'Daar zag het gewoon zwart van de mensen', aldus Angenent.
Op dat moment besefte de schaatskampioen dat er iets heel bijzonders gebeurde. Niet wetende wat hem in het Burgemeester Visserpark nog te wachten stond. 'Dan kom je aan bij het stadhuis en staan hier naar schatting drieduizend mensen, geloof ik. Onbeschrijfelijk, zo mooi. De politie moest erbij komen om ruimte te maken voor die auto. Het was één grote oranje zee van mutsen. Fantastisch.'
'Meer huldigingen gehad, maar dit sloeg alles'
Verantwoordelijk voor de openbare orde en veiligheid was toenmalig burgemeester Martien Paats. Ook hij komt herinneringen ophalen op de plek waar Angenent werd gehuldigd. 'Leven je ouders nog?', vraagt de intussen 86 jaar oude, maar uiterst kwieke Paats belangstellend na een hartelijke begroeting tussen de twee. Zijn vader inmiddels niet meer, is het antwoord van Angenent.
Foto: John van der Tol
Wat de voormalig CDA-burgemeester nog weet van de huldiging? 'Vrij veel', vertelt hij. 'Er stonden overal mensen langs de weg, maar bij het huis van Henk was het ook al een hele volksoploop. En toen we hier kwamen… Een zee van oranje, ongelofelijk veel mensen. Het is bij een huldiging altijd afwachten hoeveel mensen er komen, maar dit was natuurlijk overweldigend.'
'Je merkt ook hoe heel Nederland had meegeleefd', vervolgt Paats, die de maand erna met vervroegd pensioen ging als burgervader, zijn verhaal. 'Maar ook heel Alphen en Woubrugge, want dat was tenslotte zijn geboorteplaats. We hebben hier wel meer huldigingen gehad, bijvoorbeeld van Kees Musters en Martin Verkerk, maar dit sloeg alles. Het was geweldig.'
Foto: John van der Tol
'Deuren gaan open als zoiets bijzonders gebeurt'
Samen met een paar bevriende ondernemers nam Hans de Bruin het initiatief om de huldiging te organiseren. De eigenaar van tweewielerwinkel Gek van Fietsen was een jaar eerder sponsor geworden van Angenent. 'Ik ben er trots op wat we binnen 48 uur neer hebben gezet’, blikt De Bruin terug. ‘Je ziet dat er deuren opengaan als zoiets bijzonders gebeurt.'
In korte tijd zat het gezelschap met verantwoordelijk wethouder Van der Veen Meerstad om tafel. Behalve een trouwauto van Garage Bezemer werden talloze oranje mutsen geregeld. En uiteraard mochten carnavalsvierders van De Cascarvieten ook niet ontbreken. De Bruin: 'Het was de eerste keer dat ik zoiets organiseerde. Ik vond het best wel bijzonder, het was ook superleuk om te doen.'
Maar hoe zat het nou met die rit door de Van Mandersloostraat? Normaliter is het streng verboden om door de drukste winkelpassage van Alphen te rijden. 'Ik kan me niet herinneren dat ik daar een vergunning voor verleend heb', reageert Paats met een glimlach. 'Op zo'n dag zijn sommige regels wat minder strak. Het was ook een heel bijzondere dag. Vooral voor Henk, maar ook voor Alphen.'
Historisch perspectief dankzij zwart-witfoto
Als 12-jarig jochie maakte John van der Tol de festiviteiten van dichtbij mee. Veel kan hij zich echter niet meer heugen van wat zich er een kwart eeuw eerder afspeelde. 'Alleen dat er heel veel mensen met een oranje Unox-muts op stonden. En dat ik daar met een analoge fotocamera rondliep', verklaart de Alphenaar, tegenwoordig actief als journalist, onder andere voor Studio Alphen.
Hoe hij bij de huldiging terechtkwam, zegt Van der Tol ook niet meer te weten. Wél dat hij een foto van Angenent heeft gemaakt, wat hem later nog een prijs opleverde. 'Dat was van een Alphense fotowedstrijd. Daarvoor hebben ze toen een extra prijs in het leven geroepen, omdat ze het zo bijzonder vonden dat een jochie van 12 die foto had gemaakt.'
Foto: John van der Tol
Zijn zwart-witfoto van Angenent – juichend op de schouders van zijn ploeggenoten en met een bos bloemen in zijn linkerhand – plaatst de gebeurtenis onbedoeld in een historisch perspectief. 'Kwalitatief gezien vind ik het geen bijzonder mooie foto, maar achteraf gezien is het wel een bijzonder moment in de geschiedenis geweest. Ik vind het leuk om dat vastgelegd te hebben.'
Polonaise met familie en vrienden
Gevoelens van weemoed zijn Henk Angenent ook niet vreemd. Hoe meer hij erover nadenkt en hoe meer beelden hij te zien krijgt, des te meer details er boven komen drijven. 'Ik weet nog dat we na het officiële gedeelte naar binnen zijn gegaan met familie en vrienden. Daar hebben we nog polonaise gelopen. Het was echt een geweldige belevenis.'
Angenent, door sportcommentator Frank Snoeks gebombardeerd tot Nederlands beroemdste spruitjeskweker, houdt zich daarnaast al jarenlang bezig met zijn fokkerij voor topspringpaarden en het begeleiden van jonge marathonschaatsers. Hoewel hij uiteindelijk weer in Woubrugge is gaan wonen, zijn Angenent en Alphen sinds 1997 onlosmakelijk met elkaar verbonden.
'Ik heb hier zeven jaar gewoond en tijdens die periode mijn grootste sportmoment gehad. Dus ik heb absoluut een band met Alphen. Ik ben er ook nog weleens actief voor goede doelen en dat soort dingen.' Kortom: Angenent zal Alphen dus nooit uit het oog verliezen. En omgekeerd geldt dat ongetwijfeld ook voor alle duizenden Alphenaren die erbij waren op 6 februari 1997.
Lees ook: Vereniging IJssport Koudekerk bereidt zich voor op de winter: ‘We missen alleen de vorst nog’