Maureen Koster valt door eigen schuld in EK-finale maar ziet bevestiging vorm richting olympische kwalificatie

BOSKOOP/ALPHEN AAN DEN RIJN - 'Ik trap op iemands hiel, raak daardoor uit balans en val.' Ongeveer vijftien uur na haar deceptie op de Europese kampioenschappen indoor atletiek in Torun is Maureen Koster in staat om te analyseren hoe zij heeft kunnen vallen in de slotfase van de 3000 meter-finale.

De teleurstelling en ontsteltenis is levensgroot bij de 28-jarige Boskoopse. Ze ligt vrijdagavond even na negen uur op medaillekoers en heeft met nog anderhalve ronde te lopen zelfs kans om de gouden plak te veroveren. 'Ik heb na afloop dingen gezegd die niet netjes zijn; dat ik door iemand anders viel. Maar inmiddels weet ik dat het door mezelf komt. En dat is een hele bittere pil.'

De atlete refereert aan het interview dat ze aan de NOS gaf, direct na afloop van de race. Ze is op dat moment woedend en zegt met tranen in haar ogen dat ze door toedoen van anderen gevallen is, omdat ze wordt geduwd en op haar hak wordt getrapt.

'In die val krijg ik een duw in de rug. In eerste instantie voelde het alsof iemand mij duwde en dat iemand op mijn hiel stond, en dat ik daardoor viel', legt ze zaterdag uit in het Studio Alphen-radioprogramma Studio Quarantaine. Na een nachtje slapen en het zien van de televisiebeelden heeft Koster haar oordeel bijgesteld.

Niet de eerste val

Het is niet voor het eerst dat het noodlot toeslaat bij Koster. Meerdere keren valt ze, onder meer tijdens de wereldkampioenschappen in 2019. Tijdens de WK in 2015 wordt de zevenvoudig Nederlands kampioene onwel en een jaar later is de olympiër kanshebber voor het EK-goud als ze op het allerlaatste moment ziek verstek moet laten gaan in de finale.

Koster zegt zich mentaal niet van de wijs te laten brengen door de tegenslagen. 'Nee, ik sta niet met de gedachte aan de start van een race dat het mis kan gaan', antwoordt de lokale atletiektrots. 'Ik ben een van de langste meiden in het veld en heb een grote pass. Ik heb veel ruimte nodig en kennelijk heb ik moeite als de groep dicht bij elkaar komt. In de series op donderdag was het ook duwen en trekken, en ging het ook bijna mis', vertelt Koster over de valpartijen.

'Ik loop aan de binnenkant. Dat is een hele gunstige positie, want je maakt zo min mogelijk meters. Maar ik werd een paar keer uit balans gebracht en op mijn hak getrapt', vervolgt ze. 'Je moet nadenken of de binnenkant van de baan in zo'n kritieke fase van de race wel de plek is waar je moet zijn. Ik moet wellicht naar de buitenkant om mezelf iets meer ruimte te gunnen zodat ik dit voorkom.'

De kans op een tweede EK indoor-medaille is daarmee verloren gegaan. 'Ik voelde mij heel sterk en het was een perfecte race voor me', blikt de bronzen medaillewinnares van de EK in 2015 terug op de finale van vrijdagavond. 'Ik voelde me heel machtig en sterk in de race, en ik voelde dat ik nog wat over had voor de slotfase. Dat het dan ineens over is, is heel pittig. Zeker omdat het niet voor het eerst is dat mij zoiets overkomt. Ik ben in een vorm dat ik mee kon strijden om de medailles.'

Plaatsing Olympische Spelen

De blik van Maureen Koster gaat nu op komend voorjaar. In mei of juni wil ze zich voor de tweede keer in haar loopbaan plaatsen voor de Olympische Spelen. Op de 5000 meter moet de Boskoopse minimaal 15.10,00 lopen om in augustus af te mogen reizen naar Tokio (Japan). Daarnaast mag Nederland maximaal drie atletes afvaardigen per afstand. Indien naast Koster nog drie landgenotes de limiet zouden slechten, moet Koster ervoor zorgen dat ze tot de drie tijdsnelsten hoort.

De grote vraag is: zijn er straks überhaupt wedstrijden om die limiet te lopen? Ja, verwacht Koster. Al moet ze de beoogde plaatsingswedstrijd aan zich voorbij laten gaan. Jaarlijks gaat de hardloopster in april op trainingsstage naar de Verenigde Staten om aansluitend bij een sterk bezette wedstrijd de limiet te lopen voor het eerstvolgende titeltoernooi. 'Vanwege corona is het heel lastig om Amerika binnen te laten komen. Dus dat lijkt van de baan.'

Pyreneeën

'Ik vertrouw erop dat er goede wedstrijden in de buitenlucht gaan komen. Er is uiteindelijk ook een indoorseizoen gekomen, waar het risico op besmettingen groter zou moeten zijn.' Bij een gebrek aan wedstrijden, organiseert de Atletiekunie wellicht een race in Nederland. Dat gebeurde ook tijdens deze indoormaanden.

Voor Koster maakt het niet uit waar die wedstrijd is, als die er maar komt. Bij goede weersomstandigheden en een snelle tempomaker (haas, red.) in de baan, moet Koster in staat zijn om die magische grens van vijftien minuten en tien seconden te doorbreken.

Het is de bedoeling dat Koster in april toch op trainingskamp gaat. Font-Romeu in de Franse Pyreneeën lijkt een goed alternatief. 'Daarna moet ik continu in vorm zijn om de limiet te kunnen lopen zodra er een goede wedstrijd is.'