Nacompetitievoetbal: Promotiedroom ARC spat in laatste seconden uiteen, ook BSC ‘68 verliest finale
ALPHEN AAN DEN RIJN/BENTHUIZEN - Met nog 35 seconden te spelen in blessuretijd schoot Joey Tol de bal onhoudbaar in de kruising. Het was de 2-2 die Volendam promotie naar de derde divisie opleverde. De promotiedroom van ARC is voor dit seizoen aan diggelen geschoten. Dat geldt ook voor BSC '68, dat een aantal niveaus lager zaterdag ook zijn nacompetitiefinale verloor.
De 33-jarige Tol liet ARC voor de derde keer verslagen achter. In 2013 was hij verantwoordelijk - in een beslissingswedstrijd - voor de degradatie van ARC, ten koste van Volendam, uit de hoofdklasse. Afgelopen dinsdag maakte hij het enige doelpunt in de heenwedstrijd (0-1) van dit finale-tweeluik en nu voorkwam hij dat de Racing in de return in Volendam een verlenging afdwong tegen de oranjehemden.
'Als ik niet zo zuur was geweest, had ik er nog voor geapplaudisseerd ook', zegt ARC-trainer Mark Evers over het zondagsschot van Tol. Het huilen staat hem nader dan het lachen. 'Je weet dat promotiewedstrijden vaak knotsgek zijn. Dat was vandaag, helaas, niet anders', tekent Omroep West mede namens Studio Alphen op.
'Hebben het tweede helft fantastisch gedaan'
In het vissersdorp zag Evers zijn ploeg goed voetballen, ook nadat de thuisploeg op slag van de eerste drinkpauze op voorsprong was gekomen. Jens Kras zette ARC voor een flinke opgave, omdat de bezoekers niet één, maar twee doelpunten moesten goedmaken om zicht te houden op promotie naar de derde divisie.
'Na rust hebben we het fantastisch gedaan', beschrijft hij het spel van zijn ploeg die, ondanks het meegereisde publiek dat met vuurwerk van zich liet horen, rustig bleef voetballen. 'Tegen Volendam moet je het compact maken om van daaruit te voetballen. Dat hebben we de tweede helft fantastisch gedaan, op anderhalve minuut na. Dan gebeurt dus dit.'
Wondertreffers
Van grote afstand pegelde Joey Tol, die dinsdag in Alphen aan den Rijn al verantwoordelijk was voor de enige treffer in de heenwedstrijd, de 2-2 op het scorebord. Het was het tweede wonderdoelpunt van de middag, nadat invaller Luuk Samsom de wedstrijd met nog twintig minuten te gaan leek te hebben omgedraaid. Vanaf de middencirkel wipte hij de bal op wonderschone wijze over de onzeker ogende doelman Sander Binken heen, al 'koop je er achteraf niks voor.'
'Of mijn doelpunt mooier was dan die van Tol, weet ik niet', vergelijkt hij de treffers. 'Zijn pegel had ik in ieder geval niet meer zien aankomen. Wij waren juist op zoek naar de 1-3, omdat we het gevoel hadden dat we Volendam op haar rug hadden liggen. Ik was zelfs nog blij met de vijf minuten blessuretijd, omdat ik er echt vertrouwen in had dat we er nóg eentje zouden maken. We creëerden zoveel kansen. Hun beslissende doelpunt was uiteindelijk individuele klasse, terwijl wij als team hebben verloren.'
ARC-doelman hangt handschoenen aan de wilgen
'We hadden Volendam in de tang', vult Evers zijn doelpuntenmaker, die meer dan 200 wedstrijden speelde voor de rood-zwarten, aan. 'Er zijn veel ergere dingen gebeurd in mijn leven, maar het moge duidelijk zijn dat dit ontzettend zuur is. Ondanks dat kunnen we trots zijn, omdat we hebben aangetoond mee te kunnen op dit niveau. Iedereen heeft er nu flink de pest in, maar straks in de bus kunnen we elkaar in de ogen kijken en zeggen dat we er dit seizoen alles aan hebben gedaan. Niemand kan ons iets verwijten.'
Voor ARC-doelman Aäron Balk kwam er in het Hein Koning Stadion een einde aan zijn carrière in het topamateurvoetbal. De sluitpost, die in totaal negen seizoenen het Alphense doel verdedigde, had zijn afscheidswedstrijd uiteraard anders voor zich gezien.
'Knal in verkeerde doel'
'Ik heb mijn laatste wedstrijd benaderd zoals elke andere, maar natuurlijk speelde het deze week wel een paar keer door mijn hoofd. Ik heb mijn carrière inderdaad letterlijk met een knal afgesloten, maar wel met eentje in het verkeerde doel. Hij was onhoudbaar', vertelt Balk.
'Of ik dit soort wedstrijden ga missen? Voor dit soort potjes doe je het, dus dit wel, ondanks de overheersende pijn van het verliezen. Maar het verdere voetbal niet. Vandaag kunnen we onszelf weinig kwalijk nemen, want tegen een wereldgoal in de 95ste minuut kan je weinig doen.'