Scheidsrechter ongedeerd na kaakslag van kickbokser: ‘Engeltje op mijn schouder’

ALPHEN AAN DEN RIJN - Als topscheidsrechter in het kickboksen staat Edward Strijkert bijna letterlijk in de vuurlinie. Maar zélf een klap in zijn gezicht krijgen tijdens het leiden van een gevecht? Dat was de 50-jarige Alphenaar nog nooit overkomen. Tot anderhalve week geleden. Hij incasseerde onopzettelijk een snoeiharde kaakslag en zag heel even sterretjes.

'Hou je dekking hoog. Ik weet er alles van', grapt Edward tegen de thaiboksers die hij lesgeeft bij de Alphense sportschool Kassem Gym. Hij kan er zelf de humor wel van inzien, maar het had zomaar vele malen slechter af kunnen lopen voor de zeer ervaren scheidsrechter. Dat beseft-ie maar al te goed. 'Ik heb een engeltje op mijn schouder gehad. Absoluut, daar ben ik van overtuigd.'

Het uiterst ongelukkige moment speelt zich af tijdens de hoofdpartij op het evenement 'Collision 5' van Glory, de grootste kickboksorganisatie ter wereld. Voor een volgepakt Ahoy in Rotterdam strijden Antonio Plazibat en Tariq Osaro om de interim-titel in het zwaargewicht. Nadat de bel heeft geklonken voor het einde van de tweede ronde, blijven de twee teamgenoten elkaar bestoken.

Duizelige indruk

Daarop besluit Edward Strijkert ertussen te stappen. Tot zover niks abnormaals, want dat heeft de geboren en getogen Alphenaar al ontelbare keren gedaan in de 25 jaar dat hij scheidsrechter is. Maar dan gebeurt er iets wat zelden gebeurt in een kickboksring. De voor zijn vele knock-outs gevreesde Kroaat Plazibat haalt verwoestend hard uit. In plaats van zijn uit Amersfoort afkomstige tegenstander, treft hij Edward vol op zijn kin.

Op televisiebeelden is duidelijk te zien hoe de arbiter neergaat en op zijn handen en knieën belandt. Lichtjes wiebelend maakt hij een duizelige indruk. 'Op dat moment wist ik niet wat er gebeurd was. Tot ik op mijn knie ging zitten en even wat rust pakte, zoals een vechter dat ook doet als hij een stoot krijgt. Je moet niet gelijk opstaan, want dan heb je je evenwicht nog niet. Dat merkte ik wel.'

Tranen in dochters ogen

Enkele seconden later staat Edward bizar genoeg alweer op zijn benen. Wonder boven wonder houdt hij er 'slechts' een stijve nek aan over. Hij wil zelfs doorgaan, maar in overleg met de dokter en supervisor laat hij zich vervangen. 'Je houdt je ook een beetje groot', geeft Edward eerlijk toe. 'Het moment waarop je gaat zitten, is nooit leuk. Dat geeft je een gevoel van falen. Maar die 100 procent scherpte was er natuurlijk niet meer.'

Vanaf de tribune ziet zijn jongste dochter Chella (19) het allemaal gebeuren. Zij schrikt zich suf en de tranen in haar ogen kan ze niet bedwingen. 'Ik vond het echt heel naar om te zien. Het is toch je vader', verklaart de afgestudeerde fitnesscoach. 'Je ziet het van een afstandje, dus ik wist niet precies wat er gebeurde. In eerste instantie dacht ik dat hij knock-out ging, maar gelukkig stond-ie gelijk weer op.'

'Alles gaat goed met papa'

Samen met haar oudere broer en haar vriend spoedt ze zich naar beneden om te kijken hoe haar vader eraan toe is. Opgelucht kan Chella haar familie heuglijk nieuws mededelen. 'Alles gaat goed met papa', luidt de blijde boodschap. 'Hij was heel vrolijk en deed alsof er niks was gebeurd. Ik heb gelijk mijn opa geappt, want die kijkt ook altijd mee op tv. En mijn zus.'

Haar oudere zus Noa (21), met wie ze kickboksles geeft aan kinderen en zelf training krijgt van vader Edward, is er niet bij in Rotterdam. Die zaterdagavond brengt ze door met vriendinnen. 'Normaal kijk ik altijd alles mee, maar deze keer voor het eerst niet', vertelt Noa, pedagogisch medewerker op een buitenschoolse opvang. 'Precies op het moment dat ik mijn telefoon aanzette, zag ik mijn vader neergaan.'

'Je hebt geen bitje in, dus voor hetzelfde geld breek je je kaak' - Glory-scheidsrechter Edward Strijkert

Hoewel het ook voor haar schrikken is, reageert Noa heel nuchter op de bijzondere gebeurtenis. Vanzelfsprekend helpt het geruststellende appje van Chella daar behoorlijk bij. 'Natuurlijk schrik je, maar het was meer een wow-reactie: huh, wat is er gebeurd? Op het moment dat ik hem zag opstaan en hij een beetje met zijn hoofd begon te schudden, dacht ik: die komt er wel weer bovenop.'

De hamvraag blijft: hoe kan het dat de 1,97 meter lange en honderd kilo wegende Edward er zo goed van af is gekomen? Voor zijn dochters is het gissen. 'Het verbaast me heel erg dat hij niet knock-out is gegaan. Ik vind het heel knap dat-ie ook zo snel is opgestaan', complimenteert Chella haar vader. 'Ik zou het echt niet weten. Misschien heeft-ie toch een kin van staal', zoekt Noa gekscherend naar een verklaring.

Kin op je borst houden

'Ik heb natuurlijk best wel geluk gehad', realiseert de hoofdrolspeler zich op zijn beurt. 'Je hebt geen bitje in, dus voor hetzelfde geld breek je je kaak. Wat je normaal in de training leert, is je kin op je borst houden. Die van mij zat omhoog, dus het was ook wel een ideaal moment om me zo te raken.'

Duizenden gevechten heeft Edward naar eigen zeggen geleid. Ondanks deze 'ontsnapping' is hij niet van plan zijn stijl aan te passen. 'Dit is mijn manier van scheidsen. Ik had het veel erger gevonden als ik niet was ingestapt en iemand was knock-out gegaan. Het zou zonde zijn als je iemand moet diskwalificeren omdat de scheids te laat was of niet goed instapte. Dus ik ben blij hoe het is gelopen. De volgende keer doe ik niks anders.'

Door een rietje eten

Uit voorzorg mag de Alphense arbiter dertig dagen de kickboksring niet betreden. Lovend laat hij zich uit over de nazorg die hij heeft gekregen van Glory, waarvoor hij sinds de coronapandemie actief is. 'Ik moet zeggen dat mijn wereld twee dagen echt op zijn kop heeft gestaan. Verschrikkelijk veel berichtjes heb ik gekregen. De reacties waren allemaal positief, dat helpt je wel.'

Edward, productieleider bij een betonfabriek van beroep, beschouwt het niveau waarop hij actief mag zijn als hét hoogtepunt van zijn sportieve carrière. Ook het meest recente hoofdstuk sluit hij op een positieve manier af. 'We kunnen erom lachen, maar voor hetzelfde geld had ik nu door een rietje moeten eten omdat mijn kaak gebroken was. Dat risico zit er in.' Grijnzend: 'Nu het zo goed is afgelopen, staat het prachtig op mijn cv.'

Lees ook: Boksschool Teus de Kruyf uitgeroepen tot beste ‘corona-survivor’