Teun (72) overlijdt vlak voor uitreiking lintje: ‘We hebben hem opgespeld’

Foto: Omroep West

HAZERSWOUDE-DORP - Reikhalzend had Teun van Klaveren (72) uit Hazerswoude-Dorp ernaar uitgekeken om afgelopen vrijdag zijn lintje op te halen. Maar het mocht niet zo zijn. Twee dagen eerder overleed hij na een kort ziekbed. 'Het is de kroon op zijn leven gebleken.'

Eind april krijgen Teun en zijn vrouw Tiny (71) telefonisch te horen dat ze allebei zijn benoemd tot Lid in de Orde van Oranje-Nassau. Vanwege de uitbraak van het coronavirus laat de ceremoniële uitreiking ruim twee maanden op zich wachten, maar dat mag de pret niet drukken. 'Hij ging ervan glimmen, zoveel trots stond er op zijn gezicht. Dat was fantastisch om te zien', zegt oudste zoon Wilbert (40).

Hij en jongere broer Martijn (38) hebben hun ouders opgegeven voor een koninklijke onderscheiding. Decennialang doen Teun en Tiny vrijwilligerswerk voor de Hervormde Kerk in Hazerswoude. De meeste dorpelingen kennen het koppel van de plaatselijke rommelmarkt en oliebollenactie, waarmee door de commissie Aktie Nieuw Dak geld wordt ingezameld voor het onderhouden en restaureren van de kerk.

Opgelapt met Prednison

'Mijn vader was de drijvende kracht achter die commissie', vertelt Martijn van Klaveren. 'En mijn moeder was de drijvende kracht achter hem.' Op de achtergrond gaan bij Teun gezondheidsklachten langzaam steeds meer parten spelen. Hij kampt al geruime tijd met problemen aan zijn luchtwegen, waardoor hij thuis met een slangetje zuurstof door de neus krijgt.

Eén ding staat vast: hij moet en zal zijn lintje in ontvangst nemen. 'Daar heeft hij enorm naar uitgekeken', laat Martijn weten. 'Hij had Prednison aangevraagd, want daarmee werd hij in het ziekenhuis opgelapt. Zo van: geef me dat maar, dan haal ik de vrijdag wel.'

'Ik zal hem nooit vergeten'

Teun haalt het uiteindelijk net niet. Woensdagochtend rond 10.00 uur blaast hij zijn laatste adem uit. 'De nacht ervoor hebben we allemaal om beurten afscheid genomen van pa. En hij heeft laten blijken dat hij het goed vond, en dat hij trots was.' Martijn laat een korte stilte vallen, moet even diep slikken en pakt een tissue om zijn tranen weg te vegen.

Even later zijn er ook bij broer Wilbert waterige oogjes te zien. 'Wat het laatste is dat ik tegen mijn vader heb gezegd? Dat ik hem nooit zal vergeten en dat ik heel veel van hem hou.'

Ermee pronken

Martijn: 'Vrijdagochtend, op hetzelfde tijdstip dat hij door de burgemeester in haar toespraak werd genoemd, hebben we het lintje bij hem opgespeld en de oorkonde bij hem neergezet. Zodat hij er toch nog mee kan pronken. Normaal is het de kroon op je werk, maar uiteindelijk blijkt het voor mijn vader de kroon op zijn leven te zijn.' Wilbert: 'Ik denk dat hij dit heel erg kan waarderen. En dat hij, als-ie van boven op ons neerkijkt, daar heel trots op is.'

Teun van Klaveren wordt dinsdag in besloten kring herdacht en daarna naar zijn laatste rustplaats gebracht. Dat is op de Algemene Begraafplaats in Hazerswoude-Dorp.