10 jaar na Ridderhofdrama: pleegouders Ashley werden voor haar ogen doodgeschoten
ALPHEN AAN DEN RIJN - Het is precies tien jaar geleden dat Ashley zag hoe haar pleegouders Michael en Constanze Boezaard werden doodgeschoten in winkelcentrum De Ridderhof in Alphen aan den Rijn. Zij waren slachtoffer van het schietdrama waarbij zes mensen om het leven kwamen. Bij Omroep West, mediapartner van Studio Alphen, doet Ashley haar verhaal over deze aangrijpende gebeurtenis. 'Soms voelde ik mij schuldig en dacht ik dat ik ze had kunnen helpen.'
Ashley is 10 jaar op die bewuste zaterdag in april. Met haar pleegouders - bij wie ze woont vanaf dat ze zes maanden oud is - doet ze boodschappen in De Ridderhof. Ze is net jarig geweest. Thuis hangen nog slingers. Het huis staat ook vol met verhuisdozen, want het gezin wil naar een groter huis in Coevorden. Tenminste, dat was het plan.
Haar ouders maken een praatje met een bekende, als er ineens doffe knallen klinken. 'We dachten aan vuurwerk', zegt ze. Ineens zakken haar ouders in elkaar. Ashley huilt en gilt. De eigenaresse van wolwinkel Pingouin, naast de plek waar Ashley staat, trekt het meisje naar binnen en troost haar. 'Ik heb daar zeker een uur gewacht. Niet wetende wat er precies aan de hand was. Ik was zo jong en dacht: misschien is dit één of andere oefening. Een toneelspel.'
Van plek naar plek
Een agent vertelt Ashley dat haar ouders zijn overleden. Voor ze het weet, wordt ze naar een nieuw pleeggezin gebracht. 'Mijn pleegouders waren voor mij als mijn echte ouders. Ik kwam bij ze wonen toen ik een baby was', vertelt ze. Ze voelde zich bang en onzeker, doordat al haar vastigheid ineens wegviel. Het jaar na de schietpartij, is erg onrustig. Ashley verhuist van plek naar plek.
'Omdat ik een pleegkind ben, konden de familieleden van mijn pleegouders na de ramp niet meteen bij mij komen. Ik belandde in tijdelijke crisisopvang-gezinnen, bij een schoolvriendin en uiteindelijk bij mijn biologische moeder.'
'Ze wegtrekken ofzo'
Een jaar lang gaat Ashley niet naar school. Ze is angstig en heeft moeite met vertrouwen. 'Gelukkig kreeg ik therapie, die uiteindelijk goed hielp. Vooral EMDR. Daarmee zijn bepaalde, traumatische beelden uit mijn geheugen gewist en kon ik sommige dingen een plekje geven.'
Het moeilijkste vond Ashley het schuldgevoel waar ze mee bleef zitten. 'Ik dacht lange tijd: waarom zij en ik niet? Ik had het idee dat ik misschien iets had kunnen doen... ze wegtrekken ofzo.' Inmiddels heeft ze dat gevoel een plek kunnen geven. 'Ik realiseer me nu wel: ik was pas 10 jaar, wat kun je dan doen in zo'n situatie?'
Het gaat nu beter met Ashley. Ze heeft het naar haar zin met haar studie als verkoopspecialist. Haar grootste hobby is zingen. Tijdens de televisieopnames van Omroep West, laat ze haar talent horen. Het nummer 'Someone You Loved', is opgedragen aan haar pleegouders. Zingen heeft haar altijd geholpen bij het verwerken van haar verdriet.
Stage op de rampplek
De Ridderhof is voor Ashley niet alleen een plek van ellende. Na de schietpartij is ze er verschillende keren geweest. 'Ik ging stage lopen bij Ella, de vrouw die mij haar winkel introk om me te beschermen. Recht tegenover de plek waar het gebeurde dus. Het klinkt misschien gek, maar bij haar voelde ik me enorm veilig. Zij is als een soort bonusmoeder voor mij.' Inmiddels doet Ashley een studie in detailhandel en loopt ze stage in een kledingzaak. 'Door Ella heb ik mijn liefde voor dit vak ontdekt.'
Voor Ashley voelde het na 10 jaar als het goede moment om haar verhaal te vertellen. 'Er zitten zoveel jongeren in de put, ook door corona. Ik wil met mijn verhaal laten zien: hoe diep het dal ook is, je kunt eruit komen. Het is ook mij gelukt om ondanks het drama een fijn leven te leiden.'
Bijzondere band
Ella Joumayl is eigenaresse van wolwinkel Pingouin in De Ridderhof. Mensen uit Alphen en omstreken komen speciaal naar haar winkel, waar er nog maar weinig van zijn. Ella is één van de weinige ondernemers die al meer dan 25 jaar in de Ridderhof gevestigd is. Ella kreeg in de afgelopen tien jaar veel journalisten op bezoek die haar vragen stelden over de schietpartij, die haar een heldenonderscheiding opleverde.
Ze begrijpt de belangstelling voor het drama in Alphen. 'Mensen willen erover praten, dat helpt bij het verwerken.' Toch praat ze zelf inmiddels niet meer zo graag over wat er tien jaar geleden gebeurde. 'Het is vreselijk geweest, maar we moeten door. Ik heb wat er gebeurd is in mijn spreekwoordelijke rugzakje gestopt.'
'Als het nodig is, maak ik dat rugzakje weer even open. Maar het liefste houd ik 'm nu dicht', vertelt ze. Voor Ashley maakt ze een uitzondering. De inmiddels 20-jarige vertelde zelf voor de allereerste keer aan media over de dag die haar leven voorgoed veranderde. Ella speelt daarin ook een belangrijke rol. Ashley ziet Ella als een soort bonusmoeder of oma.
Ella vult Ashley aan: 'Ja, iets daar tussenin. We hebben zeker een bijzondere band.' Ella wist Ashley als 10-jarige te kalmeren. Nog steeds heeft zij een rustgevende invloed op haar. Ella komt op Ashley’s verjaardagen en was zelfs haar stagiair.
Veilig gevoel
'Ashley is een sterke meid en ik ben blij dat ik haar heb kunnen helpen', zegt Ella. In totaal werkte Ashley een jaar in de winkel van Ella. Ze ontdekte daar haar liefde voor de detailhandel en doet een bbl-studie (werken en leren) als verkoopspecialist. 'Het klinkt misschien gek, maar bij Ella voelde ik me juist heel erg veilig. En ik heb me lange tijd - door wat er allemaal is gebeurd - heel onveilig gevoeld', vertelt Ashley.